راز دل سوخته ام نگاه خسته ی تو بود و حرف شکفتنم کلام تو !

تکیه زده بودیم بر بنیاد عشق

اما چرا هر چه با هم ساختیم سست بود ؟

نگاه کن  به ظرافت نگاه اشکبارم که چگونه از پشت صفحه ای لغزان وتار به چشمان تو مینگرد وبه نگاهی خیره میشود که گویای عشقی دروغین است .

ببین چه ساده میشکند حرمت سنگین غرورم !

توی عاشق دور میشوی و من فراموش میکنم عشق وزندگی را واز یاد میبرم

نگاهی را که مرا هراسان می جست !

اما لحظه ای صبر کن

دل من پر از حرفهای ناگفته است

لحظه ای بیندیش به آنچه که بودیم به عشقی که رویید و نگاهی که بی جواب

بر صفحه ی  نوشته هایم جا ماند !

لحظه ای بیندیش که چه ساده شروع شد  وهر چه را  که در آن بود سوزاند !

چه ساده فراموش شد آنچه با هم ساخته  بودیم !